Het meisje met het rode haar

Sommige vrouwen hebben een zogenaamde ‘signature look’: een unieke, persoonlijke stijl qua kleding, make-up of accessoires. Iets wat ze een bepaalde flair geeft en wat andere mensen herkennen als typisch zij.

Kirstin Linnenkoper (30) werkt als journaliste en ‘deputy editor’ voor een Engelstalig magazine over de recycling-industrie waar nog steeds mannen in zwarte pakken het beeld bepalen. In het begin van haar loopbaan paste zich daarom aan en droeg bedekte tinten. Na een tijdje vond ze dit wel een beetje saai. Van nature houdt ze van sprekende kleuren en wil ze graag ‘shinen’. Daarom besloot ze haar lange haren vurig rood te verven.

Hoe kwam je op rood haar? Als tiener experimenteerde ik al graag en droeg alle kleuren van de regenboog. Ik heb me nooit verstopt achter grijze sweatshirts. Rood haar was apart, dus was ik altijd met rode haarverf in de weer. Meisjes worden groot en als je gaat werken krijg je te maken met dresscodes. In het begin hield ik me daaraan. Maar uiteindelijk wilde ik weer knallen, dat zit gewoon in me. Daarom verfde ik mijn haren twee jaar geleden weer rood. Knalrood.

"Als ik in de zon loopt, vlamt het op. Je ziet me van verre al aankomen."

Wat waren de reacties? Mensen vinden het prachtig. Laatst hoorde ik een mevrouw zeggen: ‘Zie je dat meisje met die lange rode haren bij die gele bloemen? Is dat geen plaatje!’ Kleur opent harten, dat weet ik zeker. Het geeft de mensen energie.

"Op het werk, in binnen- en buitenland, ben ik nu ‘the girl with the red hair’."

Mijn rode haar opent deuren. Mensen zijn nieuwsgierig en willen graag weten wie ik ben. Als ik ze benader voor een interview zijn ze minder terughoudend. Dat komt goed uit, want ik probeer mijn interviews zo persoonlijk mogelijk te maken. Zo kom ik altijd thuis met een goed verhaal. Als ze in de gaten hebben dat ik wereldwijd congressen bezoek voor mijn reportages willen ze ook gelijk sparren en netwerken. Het gesprek komt dan al gauw op het magazine waar ik voor werk en waar ze zich op kunnen abonneren.

En die dresscode? Ik ben een quiet rebellion, haha. Ik hou het simpel en combineer vrolijk gekleurde laarsjes met een donkere broek of rok. Ik draag geen mantelpakken zoals andere vrouwen in de business, maar creëer mijn eigen combinaties. Mijn donkere blazer heeft rode knopen, in de kleur van mijn haar.

"Mijn stijl is modern romantisch met een twist. Speels en toch netjes."

Waar haal je je inspiratie? Ik heb niets met trends, mode-influencers of stijliconen. Wel check ik op de website van Pantone wat de jaarlijkse modekleuren zijn. Soms heb ik er wat mee, soms niet. Wat mij vooral inspireert zijn kunstzinnige, fantasierijke en kleurrijke dingen. Ze staan dan ineens op mijn radar en roepen me van verre. Dat kunnen kleine dingen zijn, waar anderen aan voorbijlopen, of grote dingen. Sprankelende zijden stof. Een huis in Jugendstil. ‘The starry night ‘van Van Gogh. Het werk van kunstschilder Waterhouse. Mensen met een mooi verhaal. En natuurlijk Disney van vroeger.

Mijn zus en ik kregen van mijn moeder, oma en tantes al die mooie barbies uit de Disney-films. We weefden er onze eigen verhalen omheen, schreven scripts, tekenden sets en ontwierpen kleertjes. Zo leerde ik al jong dat er meer is, dat je jezelf uit kunt vinden en dat je veel kanten op kunt. Daar heb ik nu profijt van. Ik heb van schrijven mijn beroep gemaakt. De foto’s van mijn ‘travels’ deel ik op social media. Lucky me!

Je kunt niet alles dragen, dat geldt voor iedereen. Waar houd jij rekening mee? Ik ben best wel bleek. De kleur moet me wel flatteren. Mijn lichaam is smal van boven. Daarom ligt het accent op mijn taille. Ik draag graag een getailleerd, nauwsluitend jasje, met een topje met een mooie halslijn, een rok in A-lijn of een goed passende broek.

Is jouw stijl altijd en overal te koop? Helaas niet. Het kost me veel tijd en moeite. Ik heb een moodboard in mijn hoofd, dus ik weet wat ik wil. Soms loop ik in een winkel en denk dan: wat ik zelf heb, is veel leuker. Meestal slaag ik wel bij Didi of in een boetiek waar ze vintage-kleding of King Louie verkopen. Tijdens mijn werkreizen kom ik ook veel moois tegen. Een sjaal met klaprozenprint in Warschau of sierlijke oorbellen in India. Ik koop alleen maar dingen die een wow-factor hebben. ‘Wel leuk’ betekent voor mij ‘niet kopen’.

Tekst en fotografie: Jenny Wildeman Luppens.